- fibra
- fī̆bra, ae, f. [acc. to Doed. Syn. 3, p. 22, kindr. with filum (cf. the Eng. string in both senses)], a fibre, filament, in a plant, in a part of an animal's body, etc. (cf. nervus).I.Lit.:II.
viriditas herbescens, nixa fibris stirpium, sensim adolescit,
Cic. de Sen. 15, 51:omnes radicum fibras evellere,
id. Tusc. 3, 6, 13:recurvae radicis,
Ov. M. 14, 633:alliorum,
Verg. M. 88:tubera undique terra circumdata nullisque fibris nixa aut saltem capillamentis,
Plin. 19, 2, 11, § 33; Col. 11, 2, 9; 11, 3, 21:pulmo in duas fibras ungulae bubulae modo dividitur..jecur in quatuor fibras dividitur,
i. e. parts, divisions, Cels. 4, 11:perlucentes numerare in pectore fibras,
Ov. M. 6, 391:quid fissum in extis, quid fibra valeat, accipio,
Cic. Div. 1, 10, 16; cf.:pericula praemonent, non fibris modo extisque, sed alia quadam significatione,
Plin. 8, 28, 42, § 102:altera fibra (jecoris),
id. 11, 37, 76, § 196; 32, 6, 21, § 60: fibrae cincinnorum madentes, Cic. Fragm. ap. Serv. Verg. G. 1, 120 et saep.—Transf., entrails in gen. ( poet. and in post-Aug. prose):2.tura focis, vinumque dedit fibrasque bidentis,
Ov. F. 4, 935; cf.:caesorumque boum fibris de more crematis,
id. M. 13, 637:Promethea,
i. e. the liver devoured by the vulture, Val. Fl. 7, 355; cf. Verg. A. 6, 600: conscia deorum (as giving prognostics;v. above I.),
Tib. 1, 8, 3; cf.:sibi commissos fibra locuta deos,
Prop. 4 (5), 1, 104:fibraeque repente Conticuere,
Sil. 1, 138:neque mihi cornea fibra est,
i. e. I am not so callous, insensible, Pers. 1, 47.—Trop., like our word bowels, of the interior of the earth:persequimur omnes ejus (terrae) fibras,
Plin. 33 praef. § 1.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.